KRESOWIACY
Kresy – obszar naszej polskiej tradycji historycznej. Kraina narodzin programów politycznych, literatury, historii, sztuki, teatru.
Kresy to nierozerwalna część historii Polski, w której tkwią odwieczne elementy naszej tradycji politycznej i kulturalnej.
Pamiętajmy, że Kresy to również kraina ludzi dzielnych, odważnych, rycerskich zawsze z oddaniem i honorem broniących granicy Polski. To wielkie pola bitew z Tatarami, Turkami, Kozakami, Wołochami, Rosjanami obficie zlane krwią.
Kresy – miasta, perełki polskiej kultury przeplatane raz cudownym rozkwitem raz cierpieniem.
—
TOWARZYSTWO MIŁOŚNIKÓW
LWOWA I KRESÓW POŁUDNIOWO-WSCHODNICH
oddział Buczacz
Buczacz, miasto położone nad rzeką Strypa w obwodzie tarnopolskim. Od połowy XIV wieku Buczacz z Galicją Wschodnią należał do Polski, najwcześniejsza wzmianka o nim pochodzi z 1397. W 1580 wybudowano zamek. 18 października 1672 roku, po upadku Kamieńca Podolskiego i przegranej wojnie Rzeczpospolita podpisała w Buczaczu traktat pokojowy z Turcją (tzw. traktat w Buczaczu). Po rozbiorach i I Wojnie Światowej od 1919 roku został na nowo włączony do terytorium Polski. Podczas II wojny światowej, 18 września 1939 został zajęty przez siły ZSRR. Obecnie przynależy do Ukrainy.
Nasz Oddział TMLiKPW jest dziś jednym z siedemdziesięciu kilku, działających na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
spotkania:
pierwszy poniedziałek miesiąca, godz.: 16:00
(kawiarenka parafialna, tel. +48 71 360 49 64)
kontakt:
prezes:
Zdzisław Rutyna,
tel. [+48] 887 401 227
zastępca prezesa:
Agnieszka Orłowska
[+48] 786 180 180
więcej:
www.lwow.com.pl/tmlikpw.html
—
TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ STANISŁAWOWA
Wśród licznych miast perełek widnieje w swej historycznej kresowej okrasie gród Rewery Potockiego – Stanisławów.
Od początku swego istnienia Gród Rewery był miastem wielu narodów i wyznań. w tym Grodzie było miejsce dla wszystkich. Tutaj Polacy, Rusini, Żydzi, Ormianie, Węgrzy, Grecy, Karaimowie, Niemcy czynnie wpisali się do kultury miasta.
Kwitła i rozwijała się wspólna kultura, literatura, sztuka. Wszyscy wnosili humanizm, dobre współżycie i tolerancję religijną. Nasze miasto zachowało wielokulturową i wielojęzyczną różnorodność, współistnienia narodowości, kultur, stylów życia.
Stanisławów miał swoje osobliwości, których nie miało inne miasto – swoistą niepowtarzalną atmosferę. Miasto nie tylko zieleni, parków i pięknej architektury, ale miasto rozśpiewanych, pogodnych, otwartych, z humorem, wielce gościnnych ludzi i przeuroczych kobiet.
Radość panowała na ulicach, po domach i po kościołach, a każdy przydomowy ogródek był małym ogrodem botanicznym. Miasto, które oczarowywało urodą krajobrazu jak i prostotą, serdecznością jego mieszkańców zachowało w pokaźnej części polski charakter i tradycję.
Ta ziemia to ziemia bogata w sentymenty i tradycje. Ziemia, która rodziła poetów, artystów. Ziemia, na której załamywały się ataki hord tatarskich i tureckich. Jest to jedno z miejsc, w których biegła historia naszych przodków, dlatego z sentymentem wracamy do miejsc, w które niegdyś wrosły nasze korzenie.
Mamy wszyscy jedną wspólną cechę, pogodę ducha, cudowny optymizm, cięty dowcip i swoisty akcent. Nasze miasto było zawsze uosobieniem witalności, radości życia i humoru.
Stanisławowianie są dumni ze swego grodu pełnego sentymentu i tradycji. Los sprawił, że zostali zmuszeni opuścić swoje ukochane miasto niczym wypędzeni niewolnicy, idąc na wygnanie, tułaczkę, gdzieś w zupełnie obcy nieznany im świat.
Pomimo, że jeszcze błąkają się po różnych częściach świata to ich myśli zawsze skierowane są do ukochanego Stanisławowa.
spotkania:
drugi poniedziałek miesiąca, godz.: 16:00
(kawiarenka parafialna, tel. [+48] 71 360 49 64)