KAPELAN „DOLNOŚLĄSKIEGO CENTRUM ONKOLOGII”
Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą – namaszczenie chorych: Święte namaszczenie chorych zostało ustanowione przez Pana naszego Jezusa Chrystusa jako prawdziwy i właściwy sakrament Nowego Testamentu. „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).
Tego rodzaju posługa pełniona jest m.in. w ramach misji kapelana służby zdrowia.
Po II wojnie światowej Bracia Mniejsi Konwentualni (franciszkanie) przejęli opiekę nad kaplicą i posługę duszpasterską we wrocławskim w szpitalu przy pl. Hirszfelda 12; dziś mieści się tutaj „Dolnośląskie Centrum Onkologii”. Obecnie, w imieniu naszej franciszkańskiej wspólnoty zakonnej posługę tę (od ponad pięciu lat) pełni
o. Stanisław Sikora
tel. [+48] 609 247 458
Troska duszpasterska o społeczność zakładu leczniczego wyraża się m.in. przez
– sprawowanie liturgii Mszy Świętej:
w niedziele i uroczystości, godz. 9.30;
od poniedziałku do piątku, godz. 18.00;
w wybrane soboty, godz. 10.30.
– sprawowanie sakramentów świętych (spowiedź święta, namaszczenie chorych)
– indywidualne rozmowy z chorymi;
– spotkania z personelem medycznym;
– troska o utrzymanie kaplicy, modlitwy i adoracja Najświętszego Sakramentu.
Kapelan jest do dyspozycji potrzebujących zawsze godzinę przed i ponad godzinę po mszy świętej (albo w kaplicy, albo na terenie szpitala). Możliwe są też spotkania w innych porach po wcześniejszym umówieniu się przez telefon (numer powyżej).
W dobie pandemii odwiedziny kapelana odbywają się na prośbę pacjentów lub po zgłoszeniu takiej potrzeby przez pielęgniarkę lub lekarza.
Kaplica szpitalna pw. Matki Bożej Częstochowskiej usytuowana jest na parterze, w bloku B. Otwarta jest całą dobę.
W kaplicy znajdują m.in. relikwie bł. Hanny Chrzanowskiej [pielęgniarki, działaczki charytatywnej, instruktorki i prekursorki pielęgniarstwa rodzinnego, domowego i parafialnego] – patronki pielęgniarek oraz św. Peregryna Laziosi (włoskiego kapłana z zakonu serwitów, żyjącego w latach 1265-1345) – patrona chorych na raka. (Przy jego relikwiach codziennie odmawiane są modlitwy w intencji chorych onkologicznie; chorzy i personel mają możliwość poznania jego duchowości; kapelan stara się propagować jego kult na ternie całej Polski).
W celu przygotowania do podjęcia duszpasterstwa szpitalnego i pogłębienia formacji wewnętrznej, kapelan szpitalny raz w roku bierze udział w specjalnych rekolekcjach zorganizowanych przez Krajowe Duszpasterstwo Służby Zdrowia.
Dla przypomnienia:
– sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.
– stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.
– za każdym razem, gdy chrześcijanin zostaje dotknięty ciężką chorobą, może otrzymać święte namaszczenie; również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie się choroby.
– sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani (prezbiterzy lub biskupi).
– skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych: zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła; umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości; przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty; powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu; przygotowanie na przejście do życia wiecznego.