LITURGICZNA SŁUŻBA OŁTARZA (LSO)

Ministrant lub minister: osoba posługująca w liturgii, najczęściej w czasie sprawowania Eucharystii, a także nabożeństw poza Mszą świętą. Termin łaciński ministrare oznacza służyć, pomagać. Nazwa obejmuje zarówno konkretną funkcję wykonywaną podczas liturgii, jak i stałą posługę wykonywaną najczęściej przez chłopców lub młodzież męską (obecnie także dziewcząt).

Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI.
Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne i dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. Te znaki mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazywać na inną rzeczywistość.

Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEM.
Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowanie w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!

Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie znaczy tak jak w kinie, albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać! „Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!

X Przykazań Ministranta
– kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
– służy Chrystusowi w ludziach.
– zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
– rozwija w sobie życie Boże.
– poznaje liturgię i żyje nią.
– wznosi wszędzie prawdziwą radość.
– przeżywa Boga w przyrodzie.
– zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
– jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
– modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.

Zasady ministranckie według św. Jana Berchmansa
– serce moje jedynie bezpiecznym żyć może, gdy wytrwa w szczerej, dziecięcej miłości ku Matce Bożej.
– mało mówić, dużo czynić.
– wielce sobie ważyć drobne sprawy.
– jeśli nie dojdę do świętości za młodu, nigdy nie będę świętym.
– myśl, żebyś Panu Bogu się podobał, a Pan Bóg o tobie myśleć będzie.
– sumiennie dopilnuję punktualnego rannego wstawania.
– kto nie docenia modlitwy, nie wytrwa w pobożności.
– wszystko, co czynisz, czyń z wielką starannością.
– cierpliwość koroną wszelkich cnót.
– nie czyń nigdy tego, co Ci się w drugich nie podoba; ale to, co się w nich podoba

Zapraszamy chłopców w wieku od 9 lat, a także młodzieńców i mężczyzn, zarówno tych, którzy wcześniej zetknęli się z liturgiczną służbą ołtarza, jak i laików.

duszpasterz:
o. Mateusz Gliwa