Dnia 13 czerwca, na Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie, przy ul. Kanoniczej 9, odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej o. Radosława Kramarskiego OFMConv.
Praca nosi tytuł „Zaangażowanie ekologiczne powinnością moralno-społeczną w świetle katolickiej nauki społecznej”. Celem pracy było – jak zaznacza sam autor we wstępie – „ukazanie problematyki ochrony środowiska naturalnego jako powinności etyczno-społecznej”. Waga problematyki wynika między innymi z faktu ciągle występujących zagrożeń środowiska. Należy podkreślić, że jest to zagadnienie aktualne, interesujące i jakościowo ważne nie tylko w sferze naukowych dociekań, ale także praktycznych rozstrzygnięć w ramach życia społecznego. Jest ono także nowatorskie, ponieważ brak w dotychczasowej literaturze naukowej całościowego ujęcia tego problemu w perspektywie katolickiej nauki społecznej. Uzasadnieniem podjęcia tego tematu jest współczesna degradacja świata przyrody i kryzys ekologiczny, które wywołują powinność troski o zagrożone ekosystemy.
Praca licząca 180 stron, oparta na tekstach źródłowych i najnowszych opracowaniach naukowych, składa się z pięciu rozdziałów, w których zostały poruszone następujące kwestie: geneza wrażliwości i zaangażowania na rzecz ekologii; nauka społeczna Kościoła na tematy ekologiczne; priorytet ekologii ducha w katolickiej nauce społecznej; duszpasterstwo ekologiczne; współpraca Kościoła z różnymi instytucjami ekologicznymi. Rozprawa charakteryzuje się wysoką wartością poznawczą i naukową zawartych w niej analiz, syntez i końcowych wniosków. Stanowi ważny głos we współczesnych debatach, dyskusjach i sporach dotyczących ochrony środowiska. Jest przy tym całkowicie wolna od prób ideologizacji przedstawionych problemów, co jest dzisiaj dość częstą tendencją. Warto też podkreślić, że ten głos współczesnego Kościoła ma swoje głębokie tradycje, zwłaszcza w charyzmatycznej postaci św. Franciszka z Asyżu i jego duchowych synów; ukazanie powiązań między franciszkanizmem a katolicką nauką społeczną stanowi niewątpliwie dodatkowy atut opracowania o. Radosława.
Promotorem pracy doktorskiej był ks. prof. dr hab. Tadeusza Borutka (UPJPII w Krakowie); recenzentami: ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) i ks. prof. dr hab. Henryk Skorowski (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie). Komisji przewodniczył ks. prof. dr hab. Henryk Sławiński (UPJPII w Krakowie).
Po prezentacji rozprawy przez jej autora, zebrani wysłuchali dwóch recenzji, których autorzy potwierdzili wysoką wartość doktoratu i ocenili go bardzo pozytywnie. Następnie członkowie komisji publicznej obrony pracy doktorskiej zadawali doktorantowi pytania. Z możliwości tej skorzystali również niektórzy z pozostałych uczestników spotkania – zarówno święccy, jaki i duchowni.
Po uzyskaniu odpowiedzi ze strony doktoranta, komisja udała się na posiedzenie niejawne, aby po chwili ogłosić, że podjęła jednogłośną decyzję o złożeniu wniosku do Rady dyscypliny „nauki teologiczne” o nadanie o. Radosławowi Kramarskiemu stopnia doktora nauk teologicznych.
Rozprawie doktorskiej przysłuchiwali się: wikariusz prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię o. Mariusz Kozioł, współbracia z klasztorów w Krakowie, Szklarskiej Porębie i Sanoku; księża z archidiecezji krakowskiej i przemyskiej, diecezji sosnowieckiej i bielsko-żywieckiej, przedstawiciele parafian z Rychwałdu i Dąbrowy Górniczej – Gołonogu, przyjaciele i znajomi doktoranta.
Wrocław reprezentowali: o. Ryszard Wróbel (delegat wspólnoty klasztornej) i Marta Kuriata (przedstawicielka rady parafialnej).
Ojcu Radosławowi gratulujemy i zapewniamy o modlitewnym wsparciu „na nowej drodze życia w randze doktora”!
Tekst i fotografie: Ryszard Wróbel OFMConv.
