W Wielki Czwartek wspominamy ustanowienie przez Chrystusa sakramentów kapłaństwa i Eucharystii. Sprawowana tego dnia liturgia odnajduje swoje centrum i główny klucz w słowie miłość.
Obchody najważniejszych dla chrześcijan świąt rozpoczęliśmy od rozważania wydarzeń Ostatniej Wieczerzy. Jezus obmył wtedy nogi swoim uczniom, co uobecnia się w czasie wyjątkowego obrzędu o nazwie mandatum. Chrystus swoją postawą pokazał, że należy wszystkim okazywać miłość – nawet przeciwnikom. Zbawiciel wskazał w ten sposób także, że pierwszym jest nie ten, który panuje, ale ten, który służy, co podkreślił w czasie homilii o. Radosław Kramarski, proboszcz parafii.
Wielki Czwartek to również dzień ustanowienia sakramentu kapłaństwa. Kaznodzieja zaznaczył, że duchowni uczestniczą w potrójnej misji Jezusa: prorockiej, kapłańskiej i królewskiej. Jako pośrednicy między Bogiem a ludźmi zobowiązani są do troski o stan ludzkich sumień oraz do wskazywania na Dekalog jako na znak w drodze do świętości Zostali ustanowieni jednak przede wszystkim po to, aby sprawować Eucharystię. O. Radosław zachęcił, aby jak najczęściej przyjmować Chrystusa do swojego serca.
Wszyscy kapłani otrzymali wspaniałe róże i piękne życzenia od przedstawicieli parafii oraz grupy modlitewnej Krwi Chrystusa Pana.
Liturgia Wielkiego Czwartku kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do kaplicy zwanej ciemnicą. Miejsce to przypomina o wydarzeniach, które dokonały się tuż po Ostatniej Wieczerzy – upamiętnia więc modlitwę Jezusa w Ogrójcu, a także Jego aresztowanie i pobyt w więzieniu.
Tekst: Zofia Di Feliciantonio
Fotografie: Gabriela Piniasz
