Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna Triduum Paschalne – najważniejsze dni w kalendarzu chrześcijan. Obchody świąt naszego wyzwolenia rozpoczęliśmy od wspomnienia ustanowienia sakramentów Eucharystii i kapłaństwa.
Wyjątkową liturgię Wielkiego Czwartku najlepiej podsumowuje słowo „miłość”. Upamiętnia ona moment, w którym Chrystus powierzył rodzącemu się Kościołowi sprawowanie pamiątki swojej Męki i Zmartwychwstania. Po śpiewie „Chwała na wysokości” milkną dzwony, co zwraca uwagę na pokorę i uniżenie Jezusa.
Uroczystej Eucharystii przy Kruczej przewodniczył o. Radosław Kramarski – gwardian i proboszcz. Koncelebrowali: o. Tadeusz Kula (wikariusz parafii), o. Mateusz Gliwa (wikariusz klasztoru), o. Marek Stachowicz (ekonom), o. Józef Szańca, o. Józef Trybal, o. Ryszard Wróbel, o. Stanisław Sikora i o. Stanisław Lelito.
W homilii główny celebrans wzywał do miłości bliźniego. Wskazał, że wzorem Chrystusa powinniśmy służyć ludziom, czasem nawet kosztem pewnych wyrzeczeń. Następnie przywołał historię z książki pewnego rosyjskiego pisarza – młoda kobieta po upadku ze schodów została sparaliżowana. W swoim trudnym położeniu potrafiła jednak docenić tak małe rzeczy jak chociażby lekki powiew wiosennego wiatru. Na koniec kaznodzieja ponownie zachęcił obecnych do służby drugiemu człowiekowi, byśmy w ten sposób realizowali miłość Jezusa, który do końca nas umiłował.
Po homilii główny celebrans wzorem Chrystusa w obrzędzie mandatum umył nogi jedenastu mężczyznom – przedstawicielom zakrystianów świeckich i Liturgicznej Służby Ołtarza.
Na koniec Eucharystii Najświętszy Sakrament został w uroczystej procesji przeniesiony do ciemnicy. Miejsce to przypomina o wydarzeniach, które dokonały się tuż po Ostatniej Wieczerzy – upamiętnia więc modlitwę Jezusa w Ogrójcu, a także Jego aresztowanie i pobyt w więzieniu.
Wyjątkową oprawę całej uroczystości przygotowała Liturgiczna Służba Ołtarza. O muzyczną stronę zadbał z kolei zespół Mały Asyż.
Tekst: Zofia Di Feliciantonio
