15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wyznajemy wiarę, że Maryja, matka Syna Bożego, nie umarła, ale została wzięta do nieba z ciałem i duszą po zakończeniu jej ziemskiego życia.
Uroczystość ta w Polskiej pobożności nazywana jest Świętem Matki Boskiej Zielnej.
Tego dnia kościoły wypełniają się wiernymi, a sanktuaria Maryjne wypełniają się pielgrzymami. Ołtarze przyozdabiane są kwiatami i dekoracjami, które podkreślają świąteczny charakter tej uroczystości. Wierni przynoszą do Świątyń bukiety ziół i kwiatów, które na zakończenie każdej Mszy św. są błogosławione.
Tajemnica o Wniebowzięciu Maryi nie jest bezpośrednio wyrażona w Piśmie Świętym, ale od najdawniejszych czasów należy do skarbca wiary. – podkreślił w homilii w czasie Mszy św. o godz. 13:00 proboszcz o. Radosław Kramarski. Mszę koncelebrował o. Tomasz Łukawski nasz parafianin, który na co dzień posługuje w jednej z niemieckich parafii.
Ojciec Radosław przypomniał, że tradycja przekazywana w Kościele z pokolenia na pokolenie sięgająca czasów apostolskich głosi, że „Maryja umarła w otoczeniu apostołów i została złożona w grobie. Kiedy później otwarto Jej grób, okazało się, że jest pusty”.
Kiedy 1 listopada 1950 r. za sprawą papieża Piusa XII ogłoszono konstytucję apostolską Munificentissimus Deus dogmat wiary o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny zajął miejsce święta Zaśnięcia Marii Panny, które do momentu ogłoszenia dogmatu podobnie jak w prawosławiu funkcjonowało w kościele rzymskokatolickim.
Papież w bazylice św. Piotra uroczyście wypowiedział: „powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”.
Na koniec homilii o. Radosław przywołał wiersz autorstwa A. Łękawy zatytułowany „Matka Boska Zielna”, który pięknie obrazuje dzisiejszą uroczystość:
„Szumiącym łanem pachnących zbóż
Kwiatów naręczem, pieśnią skowronka
W bezkresie nieba omodlona
Matko Boska Zielna, bądź pozdrowiona.
W sierpniowy słoneczny poranek
Na Twe ołtarze przynosimy żniwny dar
Z ojczystych łanów zebrany,
Złociste brzemienne kłosy chlebem pachnące,
Kwiaty i zioła rozkwiecone,
Barwami tęczy grające.
W dniu Twego święta, o Matko nasza,
Do Twego tronu modlitwy ślemy.
Błogosław rolniczej pracy
Na tej ojczystej, rodzinnej ziemi,
Nad którą zapach żniwny
Jak kadzidło z naszą modlitwą
i uwielbieniem w niebo ulata.
Uświęć nasze dary,
Matko Boska Zielna,
Matko Wniebowzięta.”
Tekst: Marta Kuriata
Fotografie: Gabriela Piniasz
