Trzeciego listopada wspominano wszystkich wiernych zmarłych Zakonu Serafickiego. W dzień tzw. „franciszkańskich zaduszek” modlitwą otoczono tych, którzy odeszli do wieczności, a w czasie ziemskiego życia związali się z wielką rodziną naśladowców św. Franciszka.
Wieczornej Eucharystii przewodniczył o. Radosław Kramarski, proboszcz parafii. Mszę świętą koncelebrowali o. Józef Szańca, o. Ryszard Wróbel i o. Marcin Buntow.
Na początku homilii główny celebrans przypomniał słowa prefacji o zmarłych, które mówią, że życie zmienia się, ale się nie kończy. Ciało co prawda rozpada się, ale dusza jest nieśmiertelna i po ziemskiej pielgrzymce może trafić do nieba, czyśćca lub piekła. Kaznodzieja podkreślił, jak ogromną wagę ma nasza modlitwa za zmarłych, którzy przed spotkaniem z Bogiem potrzebują oczyszczenia. Zaznaczył, że o wiernych, którzy odeszli, Kościół pamięta w czasie każdej Eucharystii. Jednak tym, którzy swoim postępowaniem skazali się na piekło, nie można już pomóc. O. Radosław przypomniał, że to od każdego z nas zależy, gdzie znajdzie się po śmierci, ponieważ otrzymaliśmy od Boga wolną wolę. Stworzyciel pozostaje miłosierny aż do ostatniej chwili naszego życia. Kaznodzieja wskazał, że właśnie dlatego niezwykle ważna dla ratowania dusz grzeszników jest koronka, którą Jezus przekazał św. siostrze Faustynie Kowalskiej. Zachęcił więc do modlitwy za zmarłych oraz o miłosierdzie dla świata.
Po zakończeniu Eucharystii odbyła się procesja do czterech ołtarzy wewnątrz kościoła. Przy każdej ze stacji modlono się za zmarłych, szczególnie zaś za tych, którzy za życia związani byli z Zakonem Serafickim. W nabożeństwie wzięli udział prawie wszyscy ojcowie posługujący w naszej parafii.
Tekst: Zofia Di Feliciantonio
Fotografie: Gabriela Piniasz
