W środowy wieczór, 11 listopada, grono parafian spotkało się na wieczornej Eucharystii, aby dziękować Bogu za wolną Ojczyznę w 102. rocznicę odzyskania niepodległości.
Uroczystej Eucharystii, która rozpoczęła się o godz. 18:00, przewodniczył proboszcz i gwardian o. Radosław Kramarski. Przy ołtarzu znaleźli się także o. Kazimierz Sebastyanka, o. Józef Trybal, o. Tadeusz Jacek, o. Ryszard Wróbel, o. Stanisław Sikora, o. Mateusz Gliwa.
Okolicznościowe kazanie wygłosił główny celebrans. Powiedział m.in.: „Nasze myśli biegną dziś – w tym szczególnym dniu – ku naszej ziemskiej matce, jaką jest nasza Ojczyzna, Polska. Najstarszemu pokoleniu staje w tym momencie przed oczyma historia ich życia, z przykrymi niestety nieraz przeżyciami, czy to ostatniej wojny, czy stanu wojennego. Młodszemu pokoleniu przypominają się lata zniewolenia powojennego i służba obcej ideologii; a najmłodszym to, co zobaczą w telewizji lub usłyszą od dorosłych na temat Polski. I to niestety nie zawsze pochlebnego. Wszystkich nas – skoro spotykamy się na tej Mszy św., w jej intencji – łączy jednak troska o ten wspólny dom, któremu na imię Ojczyzna”.
Postawił też kilka pytań: „Jak rozumiemy wolność, którą otrzymaliśmy i jak ją realizujemy? Czy jesteśmy wdzięczni, Bogu i ludziom, za ten dar? Czy wiemy komu należą się słowa wdzięczności z naszej strony za dar wolności?” I próbował na nie odpowiedzieć: „Miłość Ojczyzny to najpierw pamięć, pamięć o tych wszystkich, którym tak wiele zawdzięczamy. Wiele pokoleń pracowało, poświęcało się, tworzyło kulturę narodową, tworzyło ojczyste dzieje, abyśmy mogli podjąć całe to dziedzictwo i budować jeszcze lepszą przyszłość. Dlatego winniśmy im pamięć”.
Swoje argumenty poparł znaną maksymą marszałka Józefa Piłsudskiego: „Ten, kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości, ani nie ma prawa do przyszłości”.
Kazanie zakończył serdeczną zachętą: „Niech więc dzisiejsza uroczystość uwrażliwi nas na sprawy społeczne i narodowe. Niech ożywi pamięć, która ogarnia dzieje zrywów i powstań, klęsk i zwycięstw wielu pokoleń Polaków, którym na sercu leżało dobro Ojczyzny. Niech nam uświadomi, z jak wielkiego dorobku przeszłości korzystamy. Nie zmarnujmy tego ogromnego dziedzictwa. Podejmujmy wciąż trud odpowiedzialności za przyszłość naszego kraju. Niech Bóg błogosławi naszym szlachetnym wysiłkom. Niech błogosławi naszą Ojczyznę”.
Po uroczystym błogosławieństwie odśpiewano Suplikacje, a następnie hymn „Boże, cos Polskę”.
zdjęcia: Gabrysia Piniasz
