Początek listopada to czas zadumy i modlitwy za zmarłych wierzących w Chrystusa, którzy po doczesnej pielgrzymce przebywają w czyśćcu.
We wspólnotach franciszkańskich czas tej modlitwy wydłużony jest do 3 listopada, kiedy modlimy się za zmarłych Braci, Siostry, Rodziców, Krewnych i Dobrodziejów Zakonu Serafickiego.
Kościół w swoim nauczaniu podaje dwie prawdy określone mianem dogmatów wiary: po pierwsze, czyściec istnieje; po drugie, dusze czyśćcowe mogą doznać wspomożenia od wiernych, szczególnie poprzez Ofiarę Mszy Świętej. Wierni mogą zatem, poprzez wypełnienie konkretnych warunków, zyskiwać odpust zupełny czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących.
Po Mszy świętej wieczornej gromadziliśmy się w kościele na procesji za zmarłych: 2 listopada przewodniczył jej wikariusz parafii o. Tadeusz Kula; 3 listopada – wikariusz klasztoru o. Mateusz Gliwa. W obu procesjach uczestniczyli również ojcowie z naszego klasztoru.
Zatrzymywaliśmy się przy stacjach w których modliliśmy się za zmarłych biskupów, kapłanów i diakonów, zakonników i siostry zakonne, rodziców, krewnych (braci i siostry, dzieci, współmałżonków, krewnych, rodziców chrzestnych, wychowawców) i przyjaciół, poległych (w obronie ojczyzny, zmarłych w obozach zagłady, łagrach i więzieniach) i ofiary wojny, wszystkich zmarłych (których groby znajdują się na cmentarzu lub gdziekolwiek na świecie).
Tekst: Marta Kuriata
Fotografie: Gabriela Piniasz
