Szóstego stycznia obchodzimy Uroczystość Objawienia Pańskiego – jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich.
Wizyta tajemniczych mędrców ze Wschodu u Świętej Rodziny została opisana w Ewangelii według św. Mateusza. Ich pokłon symbolizuje uniżenie się świata pogan oraz wszystkich ludzi, którzy klękają przed Bogiem Wcielonym.
Królowie prawdopodobnie byli astrologami. Ujrzeli niezwykłą gwiazdę, która stała się dla nich znakiem narodzin Mesjasza. Tradycyjnie przyjmuje się, że było ich trzech (z uwagi na ilość ofiarowanych darów), choć niektóre starożytne malowidła ukazują sześciu, a nawet dwunastu magów. Imiona trzech mędrców (Kacper, Melchior i Baltazar) znane są dopiero od VII wieku. Ofiarowali oni Chrystusowi złoto (symbol władzy królewskiej), kadzidło (symbol kapłaństwa) oraz mirrę (zapowiedź śmierci).
Uroczystość Objawienia Pańskiego jest jednym z pierwszych świąt chrześcijańskich. W całym Kościele obchodzona jest już od V wieku. Od przełomu XV i XVI wieku znana jest związana z tym dniem tradycja święcenia kredy i kadzidła. Kredą tradycyjnie na drzwiach domu piszemy znaki K+M+B lub C+M+B, które tłumaczy się jako pierwsze litery imion mędrców lub łacińskie błogosławieństwo (Christus mansionem benedicat – niech Chrystus błogosławi to mieszkanie). Tego dnia ulicami miast przechodzą radosne Orszaki Trzech Króli.
Tekst: Zofia Di Feliciantonio
