W czwartek 16 września 2021, wspólnoty działające przy naszej parafii spotkały się na uroczystej Eucharystii i wieczornym skupieniu.
Eucharystii przewodniczył proboszcz i gwardian o. Radosław Kramarski; w koncelebrze znaleźli się o. Ryszard Wróbel, o. Marcin Buntow, o. Mateusz Gliwa. Posługę w konfesjonale pełnił o. Tadeusz Kula, wikariusz parafii. Oprawę liturgiczną w rozszerzonej formie zapewniła Liturgiczna Służba Ołtarza. Czytania mszalne oraz modlitwę wiernych odczytali przedstawiciele parafian.
Każda Eucharystia jest duchowym przeżyciem, ale ta dzisiejsza była specjalną wartością dla wspólnot parafialnych, gdyż przypomniała ich członkom jak wielki dar otrzymali od Pana Boga. Czytanie z listu do Tymoteusza odnosiło się do wszystkich – zarówno młodych jak i starszych: „wzorem bądź dla wiernych, w mowie i obejściu, w miłości, wierze i czystości… Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany…przez włożenie rąk kolegium”.
Eucharystię zakończyło błogosławieństwo relikwiami św. Karola Boromeusza.
Zaraz po mszy o. Radosław podzielił się refleksją w formie wykładu na temat struktury parafii i miejsca osób świeckich we wspólnocie Kościoła. Rozpoczął od wspólnot najmniejszych, ale ze swej natury najbliższych każdemu już od momentu narodzin: mówił o istocie świadectwa życia dawanego w rodzinach, będących pierwszym i podstawowym miejscem humanizacji w coraz bardziej bezideowym świecie.
Ojciec proboszcz wspomniał o wielu istniejących małych wspólnotach, z których zbudowana jest parafia. „Małych” – czyli grup o spójnej formacji i określonej duchowości, które biorą czynny udział w liturgii, uczestniczą i współorganizują różne przedsięwzięcia na terenie parafii, posługują na rzecz społeczności lokalnej.
Zwrócił również uwagę na to, że minęły czasy masowych naborów do wspólnot i przedsięwzięć parafialnych poprzez niedzielne ogłoszenie z ambony; że w obecnej dobie osoby dające świadectwo wiary to bardzo często świeccy funkcjonujący w swojej codzienności i mający bezpośrednią możliwość, by przyprowadzić nowych braci i siostry do Chrystusa.
Padło też poważne pytanie, na które każdy musi odpowiedzieć sobie sam: Czy obecność we wspólnocie to tylko przywiązanie do miejsca, konkretnego kapłana, form modlitwy i starych znajomych, czy przede wszystkim miejsce formacji, posługi i spotkania z Bogiem? Po co idę i dla kogo?
Mówca uświadomił też zebranym, że zmieniają się opiekunowie, ale pozostają liderzy i to oni właśnie mają być tymi, którzy scalają i jednoczą wspólnotę. Każdy we wspólnocie powinien dołożyć starań, może większych niż do tej pory, aby nasze parafialne grupy były silne Bogiem, aby przyciągały innych. „Nie można być chrześcijaninem w pojedynkę” – przekonywał o. Radosław. Oby te słowa stały się zachętą dla tych, którzy chcą pogłębić swoje życie duchowe, którzy poszukują swojego miejsca blisko Boga i drugiego człowieka.
Proboszcz nie ukrywał, że w naszej parafii jest kilka wspólnot, niektóre obumierają. Może warto rozejrzeć się i coś z siebie dać po to, aby otrzymać jeszcze więcej…?
Życie we wspólnocie nie tylko pozwala stanąć w prawdzie wobec siebie, wobec własnych ułomności, ale przede wszystkim uzdalnia do osobistej przemiany i głębszej relacji z Bogiem i z drugim człowiekiem.
Na zakończenie głos zabrał o. Ryszard Wróbel, odpowiedzialny m.in. za stronę internetową parafii oraz redaktor „Listu nie tylko do parafian”. Zachęcił do twórczej współpracy w dzieleniu się dobrem, jakim są wspólnoty parafialne. Liderom grup (i chętnym) przekazał wskazówki na temat tego, jak pisać informację z przeznaczeniem do internetu.
Wspólne odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego i błogosławieństwo proboszcza zakończyły spotkanie, które – jak powiedział o. Radosław – było pierwszym z wielu tego typu przewidzianych w obecnym roku duszpasterskim.
tekst: animatorzy wspólnot
fotografie: Gabriela Piniasz
